Vechtsport Wapens.
Veel vechtsporten stammen direct of indirect af van gewapende vechtkunsten, waarbij dus wapens gebruikt werden. We zullen een aantal van de meest voorkomende of bekende wapens hier beschrijven.
Wapen: Een gevechtswapen of wapen is een werktuig dat gebruikt wordt om mensen, dieren of voorwerpen te verwonden, te beschadigen of te doden. Een wapen kan gebruikt worden als aanvals- of verdedigingsmiddel. Sinds het begin van de menselijke geschiedenis hebben mensen wapens gebruikt voor de jacht, zelfverdediging en oorlogsvoering.
Naar: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gevechtswapen
Bo: Japanse vechtstok. Vechtstokken worden in meerdere gevechtsdisciplines gebruikt. In Chinese, Indiase, Indonesische en Filipijnse gevechtsdisciplines worden stokken in meerdere formaten als wapen gebruikt. In Europa wordt zelfs een wandelstok gebruikt, die in de Franse gevechtsdiscipline La Cane genoemd wordt.
De naam 'bo' is de Japanse benaming van de Okinawaanse 'kon', een stok van zes shaku lengte (182 cm x 4 cm). Er zijn vier soorten bo:
de genoemde zes-shaku,
de drie-shaku (sanjaku bo),
de acht-shaku (kyushaku bo) en
de eiku. Dit is een houten roeispaan.
Er wordt gezegd dat een dergelijke lange vechtstok ontstaan is uit de stok die landarbeiders gebruikten om over hun schouder twee lasten te dragen.
In Japanse en andere gevechtsdisciplines worden stokjes en stokken al eeuwenlang gebruikt als wapen. De stok is dan ook ongetwijfeld het oudste en het meest bestudeerde wapen. Het gebruik van de lange stok van 182 cm x 4 cm wordt binnen het Japanse Ryu Kyu Kobujutsu onderwezen als basiswapen. Er zijn 22 oefenvormen (kata) met deze bo bewaard gebleven.
Het Ryu Kyu Kobujutsu is een wapensysteem met een achttal Japanse handwapens en is ontstaan op Okinawa, het grootste eiland van de Riukiu-eilanden.
In het Koreaans wordt de lange stok met jang bong aangeduid.
Naar: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bo_(vechtstok)
Bogu: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bogu
Boken: https://nl.wikipedia.org/wiki/Boken
Degen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Degen
Katana: is het Japanse woord voor 'zwaard'. De daitō of katana (lang zwaard), behoorde samen met de wakizashi (kort zwaard), en de tantō (mes) tot de vaste wapenuitrusting van de feodale Samoerai in Japan. In de westerse wereld is de katana vooral bekend als het samoeraizwaard. Tegenwoordig wordt de katana als ceremonieel wapen en kunstobject gebruikt en in de overgebleven krijgskunsten uit het samoeraitijdperk, zoals iaidō, shindendō, ken-jutsu en battōjutsu.
Een katana die in Japan gemaakt is, staat beter bekend als nihontō, wat Japans zwaard betekent. Dit is dan op de traditionele wijze gesmeed.
De nihontō wordt gemaakt van tamahagane, een uitzonderlijk zeldzame metaalsoort en het product van een lang en zorgvuldig proces dat eens per jaar plaatsvindt. IJzerzand wordt verwarmd in een smeltoven en hier wordt koolstof aan toegevoegd. Zo ontstaat een harde metaalsoort, tamahagane. Dit proces gaat samen met een aantal rituelen. Wanneer de tamahagane klaar is, wordt deze in kleinere stukken gehakt. De beste stukken metaal worden naar de beste zwaardsmeden gebracht. Eenmaal bij de smid wordt het zwaard gesmeed.
De lijst van Wazamono is een lijst van 228 zwaardsmeden van katana’s en andere wapens, die in 1805 werd uitgegeven door Yamada Asaemon in zijn boek Kaihokenshaku. De lijst beschrijft 12 Saijo Owazamono (letterlijk: “waardevolste zwaarden”), 21 Owazamono (letterlijk: “waardevolle zwaarden”), 50 Ryowazamono ( letterlijk: “goede zwaarden”), 80 Wazamono (letterlijk: “zwaarden”) en 65 van gemengde kwaliteit. Deze lijst, gemaakt door de samoerai wier taak het testen van katana’s was, was en is een belangrijke maatstaf voor de kwaliteit van een katana. Zwaarden van enkele bekende zwaardsmeden uit de Kotoperiode (van 900 tot circa 1596), zoals Soshu Masamune, Soshu Sadamune, Bizen Nagamitsu en Ise Muramasa, werden in tegenstelling tot de zwaarden van andere zwaardsmeden niet getest bij het maken van deze lijst. Deze zwaarden werden namelijk te waardevol geacht als historische kunstvoorwerpen om schade door testen te kunnen riskeren. Deze zwaarden werden traditioneel als enkele van de beste zwaarden ooit beschouwd.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Katana
Sabel: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sabel_(wapen)
Sai: oud Japans gevechtswapen afkomstig van Okinawa. De sai lijkt op een vork, en werd oorspronkelijk gebruikt om gaten in de grond te maken en er vervolgens zaden in te doen. Later is de sai uitgegroeid tot een wapen. De sai was geschikt als wapen omdat het klein, compact en makkelijk te hanteren was.
De sai wordt nu gebruikt bij verschillende vechtsporten.
Naar: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sai_(wapen)
Shinai: https://nl.wikipedia.org/wiki/Shinai
Tanto: https://nl.wikipedia.org/wiki/Tant%C5%8D
Tonfa: Een tonfa is een gevechtswapen dat in meerdere vechtsporten wordt gebruikt. In verschillende landen, waaronder Duitsland, behoort het tot de uitrusting van politieagenten. Het is van oorsprong een houten handvat van de rijstmolensteen. Het is ongeveer 50 cm lang en weegt minder dan 1 kilo. Op drie vierde is een handvat vastgemaakt. Het slagwapen hoeft niet per se aan dit handvat te worden vastgehouden. Het kan op alle plaatsen worden beetgepakt tijdens gebruik, bijvoorbeeld aan het uiteinde van de steel.
Nunchaku: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nunchaku
Wakizashi: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wakizashi
Zwaard: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaard_(wapen)
Deze tekst past u aan door erop te klikken.